Bu bültenimizi podcast olarak da dinleyebilirsiniz!
Yeni Gelişme
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 2021/4000 Esas ve 2021/11403 Karar sayılı kararı (“Karar“) 25 Ocak 2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlandı. Karar, aracı hizmet sağlayıcıların hizmet sundukları elektronik ortamlardaki içeriğe konu mal ve hizmetlerden sorumluluklarına yönelik önemli saptamalar içeriyor.
Karar’a buradan ulaşabilirsiniz.
Karar Ne Anlama Geliyor?
6563 sayılı Elektronik Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanun’un (“Kanun“) 9. maddesi ve Elektronik Ticarette Hizmet Sağlayıcı ve Aracı Hizmet Sağlayıcılar Hakkında Yönetmelik’in (“Yönetmelik“) 6. maddesi uyarınca aracı hizmet sağlayıcıların hizmet sundukları elektronik ortamı kullanan kişiler tarafından sağlanan içerikleri kontrol etmekle yükümlü olmadığı düzenlenmektedir. Bununla birlikte geçmiş tüketici hakem heyeti ve yargı kararları incelendiğinde, aracı hizmet sağlayıcıların “güven sorumluluğu” ve “aracı hizmet sağlayıcılık hizmetinin ayıplı olması” gibi çeşitli sebeplerle satıcılarla birlikte müştereken ve müteselsilen ayıptan sorumlu tutulduğu kararlara rastlanmaktadır. Yargıtay Karar ile aracı hizmet sağlayıcıların içeriğe ve içeriğe konu mal ve hizmetlere yönelik sorumluluğu ele alınarak bu yönde rehber niteliğinde bir hüküm kurulmuştur.
Karar’a konu olayda, aracı hizmet sağlayıcının (davacı) elektronik ticaret sitesi üzerinden ayıplı ürün satın alan tüketici (davalı), bedel iadesi talebiyle tüketici hakem heyetine başvuruda bulunmuştur. Başvurunun kabul edilmesi üzerine aracı hizmet sağlayıcı kararı mahkemeye taşıyarak tarafına husumet düşmediği iddiasıyla hakem heyeti kararının iptalini talep etmiştir. İlgili ilk derece mahkemesince aracı hizmet sağlayıcının sorumlu olduğu; elektronik ticaret sitesinde satış yapan satıcı ile arasındaki rücu ilişkisinin kendi iç ilişkileri olduğu; öte yandan hizmet almaya çalışan tüketicinin aracı hizmet sağlayıcının ismine duyduğu güvenle hareket ettiği göz önünde bulundurularak davanın reddine karar verilmiştir.
Adalet Bakanlığı söz konusu olayda aracı hizmet sağlayıcının sorumluluğunun 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun’un ayıp hükümleri uyarınca ele alınmasının uygun olmadığını ve mahkemenin kararının usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek, kararın kanun yararına bozulmasını talep etmiştir.
Yargıtay yapmış olduğu değerlendirme neticesinde
- olaya konu tüketici işlemi kapsamında imzalanan mesafeli satış sözleşmesinin taraflarının ilgili tüketici ve elektronik ticaret sitesinde satış yapan işletme olduğu;
- davacı şirketin ise internet üzerinden elektronik ticarete imkan sağlayan aracı hizmet sağlayıcısı konumunda bulunduğu;
- Kanun ve Yönetmelik’in ilgili maddeleri uyarınca aracı hizmet sağlayıcıların hizmet sunduğu elektronik ortamı kullanan kişilerce sağlanan içerikleri kontrol etmekle yükümlü olmadığı; ve
- dolayısıyla davacı aracı hizmet sağlayıcının malın ayıplı olmasından kaynaklı sorumluluğunun bulunmadığı
gerekçelerine dayanarak, ilk derece mahkemesinin kararının kanun yararına bozulmasına karar vermiştir.
Sonuç
Karar aracı hizmet sağlayıcıların faaliyetleri açısından kritik önem taşımaktadır. Karar ile aracı hizmet sağlayıcıların hizmet sundukları elektronik ortamı kullanan hizmet sağlayıcılar tarafından sağlanan içeriklerden ve bu içeriklere konu mal ve hizmetlerle ilgili ayıplardan sorumlu tutulamayacağı ortaya konmuştur. Karar, özellikle tüketici hakem heyetleri nezdinde oldukça farklı uygulamalara konu olan bu düzenlemenin yeknesak şekilde uygulanması kapsamında yön gösterici olacaktır.
